هم مقصریم، قبول کنیم

ما هم مقصریم، قبول کنیم*

تحلیلی بر رفتار برخی از مردم شریف رستم در رابطه با جاده آن شهرستان‌

*سال‌هاست که تعریض و احداث جاده جدید فهلیان به پل بریم، نه تنها خواست عمومی مردم رستم بلکه حتی مطالبه بسیاری از مردم غیره بومی است*؛ پرداختن به اهمیت تسریع در آن پروژه، اشاره به تعداد کشته‌ها و مجروحان و آسیب‌های مالی، دیگر تکرار مکررات است و همه به آن واقفیم، اما...

اما این‌بار به جای نالیدن از دست مسؤلین که ما هم آنان را مقصر میدانیم، باید به نقش خودمان، *نقش ما مردم بپردازیم!*
*آیا ما مقصر نیستیم؟*
*آیا خود را در خونه‌های ریخته شده، نباید سهیم بدانیم؟*

یک روز تمایل به عبور جاده از وسط مصیری داریم! یک روز به کمربندی قانع هستیم! یک روز فکر درآمد مغازه‌هایمان هستیم، فردایش مینالیم که چرا جاده ساخته نمی‌شود!

اشتباه نکنید، ماهم به حق شما برای درآمد و امرار معاش احترام می‌گذاریم و این دغدغه شما را مقبول می‌دانیم، اما شما بفرمایید *جان عزیزان خودتان و خودمان مهم‌تر است، یا اندکی درآمد بیشتر؟!*

ما که همواره مسؤلین را به کم‌کاری و ناتوانی محکوم می‌کنیم، چقدر از خودگذشتگی کرده‌ایم؟ خودمان چقدر همکاری کرده‌ایم؟

*مردم شریف رستم، وقتش رسیده که بر پایه فرهنگ اصیل ایلیاتی، فداکاری بفرمایید* چندين میلیون مسافر این جاده را به لطف قلب‌های مهربان و بخشنده‌ای که دارید، نجات دهید!

دور از جان اما بی تعارف، *ممکن است نفر بعدی که در این جاده کشته شود، خود شما، یا عزیز شما باشد؛* زبانمان لال اما واقیعت است

*مسعود جمشیدی*
*مدیر مسئول صدای ایل*